Khalid is in 2017 in Irak vertrokken. Dat jaar woedde de oorlog tegen Islamitische Staat in zijn vaderland en bleef de regio verscheurd en platgebombardeerd achter. Khalid moet zijn land verlaten, zijn familie en vrienden achterlaten en belandt in een land waarvan hij de taal niet kent.
Zijn traject als asielzoeker verloopt via beproevingen, tot hij de status van vluchteling krijgt.
Tijdens zijn eerste jaren in België ontmoet Khalid het team van ‘t Eilandje: “Ik ben als vrijwilliger bij ‘t Eilandje komen werken. Aanvankelijk sprak ik geen Frans. Ik heb de taal geleerd via ‘t Eilandje.”
Khalid lacht achter zijn gitzwarte baard. De man heeft een indrukwekkende lengte en lichaamsbouw.
Op zijn 39 was hij kok in het Iraakse leger en nu stelt hij zijn passie ten dienste van de bewoners van ‘t Eilandje. Uiteraard vind je hem in de keuken, met een geruite keukenhanddoek aan de riem van zijn rode schort.
Khalid is momenteel de chef-kok van onze Opvanghuis voor mannen, “den 38”. Elke dag bereidt hij het avondmaal voor de twintig bewoners en teamleden.
Koken is zijn hele leven. En zelfs als hij niet achter de potten staat, is hij nooit ver weg: de voorraden ordenen, de koeling kuisen, of in de woonkamer babbelen met de bewoners.
“Zoals ik altijd aan de bewoners zeg: hier begin je een nieuw leven. “
“Ik heb veel contact, met alle bewoners. Ik voel wel dat ze veel moeilijkheden en problemen hebben. Ik probeer met hen te babbelen om hen te helpen die problemen weg te werken. Ik probeer hen te motiveren om de zorgen te vergeten. “Zoals ik hen altijd zeg: hier begin je een nieuw leven. “
Khalid is de chef-kok van onze Opvanghuis voor mannen. Elke dag bereidt hij het avondmaal voor de twintig bewoners en teamleden. Hij werkt ook als kok voor ons project voor sociale economie “Eten van ‘t Eilandje”.
“Ik heb veel contact, met alle bewoners. Ik voel wel dat ze veel moeilijkheden en problemen hebben. Ik probeer met hen te babbelen om hen te helpen die problemen weg te werken. Ik probeer hen te motiveren om de zorgen te vergeten. “Zoals ik hen altijd zeg: hier begin je een nieuw leven. “
Die positieve energie strooit Khalid zoveel mogelijk rond. Hij neemt graag deel aan de activiteiten met de bewoners maar verzint ook graag spelletjes om wat pit te brengen in het dagelijkse leven.
“Ik heb een spelletje met de bewoners bedacht. Als we een liedje horen op de radio, vraag ik hen wie het zingt en in welke jaar het uitgebracht werd. Er zijn verscheidene bewoners die veel van muziek af weten, en daarmee amuseren we ons dus goed. “
Voor Khalid is kok bij ‘t Eilandje zijn, meer dan een job. Het is zijn familie geworden. Zorgen voor de anderen, goed doen voor hen, dat probeert hij elke dag te doen en het maakt hem gewoon gelukkig.
“Ik heb me goed geïntegreerd. Ik heb heel wat vrienden en veel contacten met de medewerkers en medewerksters. Ik denk dat ik door mijn eigen traject, voor de mannen die enkele maanden in dit huis verblijven, de hoop belichaam om uit die situatie weg te raken. Die hoop is als een motor waar je elke dag een drupje olie in spuit.… “
Hij werkt ook als kok voor ons project voor sociale economie “Eten van ‘t Eilandje”. “We maken tapenades, humus en kaviaar van aubergines. We hebben vier recepten op punt gesteld. En alle ingrediënten van onze producten zijn bio. “